1
Joyce
Goed, zullen we beginnen met Elizabeth? En kijken waar we dan uitkomen?
Ik wist natuurlijk wel wie ze was; iedereen hier kent Elizabeth. Ze heeft een van de appartementen met drie slaapkamers in Larkin Court. Het appartement op de hoek, met een terras. Ook heb ik weleens in een quizteam gezeten met Stephen, die om een aantal redenen Elizabeths derde echtgenoot is.
Ik zat tussen de middag te eten, een paar maanden geleden, en waarschijnlijk was het een maandag, want we hadden shepherd’s pie op ons bord. Elizabeth zag wel dat ik aan het eten was, zei ze, maar wilde me iets vragen over steekwonden, kwam dat niet ongelegen?
Ik zei: ‘Natuurlijk niet, ga je gang,’ of woorden van die strekking. Ik onthou niet altijd alles precies, dat zal ik meteen maar vertellen. Dus ze sloeg een bruine map open en ik zag een paar vellen met getypte tekst en de randen van wat oude foto’s leken. Maar ze ging meteen van start.
Elizabeth vroeg me om me voor te stellen dat een meisje was neergestoken met een mes. Ik vroeg met wat voor mes ze was neergestoken en Elizabeth zei waarschijnlijk een normaal keukenmes. Gekocht bij John Lewis. Dat zei ze niet, maar dat was wat ik me voorstelde. Toen vroeg ze me te bedenken dat het meisje een keer of vier vlak onder het borstbeen was gestoken. Erin – eruit, erin – eruit, erg smerig, maar zonder een slagader door te snijden. Ze vertelde het allemaal heel zachtjes, want er zaten mensen te eten, en ze kent wel grenzen.
Dus daar zat ik me steekwonden voor te stellen, en Elizabeth vroeg in hoeveel tijd het meisje zou doodbloeden. Ik bedenk me trouwens net dat ik had moeten vermelden dat ik jarenlang verpleegster ben geweest, anders begrijpt u dit allemaal niet. Elizabeth zou dat wel ergens te weten zijn gekomen, want Elizabeth weet alles. Afijn, daarom vroeg ze het mij. U zult u wel afgevraagd hebben waar ik het over had. Ik krijg het wel onder de knie hoor, schrijven, dat beloof ik.